- descisco
- dē-scisco, īvi or ĭi, ītum, 3, v. n., orig. a publicist's t. t. to free one's self from a connection with any one, to withdraw, leave, revolt from, = sciscendo deficere; and with an indication of the terminus, to desert to, go over to any one (class. prose).I.Prop.:II.
multae longinquiores civitates ab Afranio desciscunt,
Caes. B. C. 1, 60 fin.; so,ab aliquo,
id. ib. 2, 32, 2; Cic. Phil. 11, 9, 21; Liv. 6, 36; Nep. Alc. 5, 1; id. Dat. 5, 5; Just. 5, 1 fin. et saep.:ad aliquem (opp. a nobis deficere),
Liv. 31, 7; cf.:Praeneste ab Latinis ad Romanos descivit,
id. 2, 19;and simply: ad aliquem,
id. 26, 21; Front. Strat. 4, 3, 14 al.; cf. pass. impers.:quibus invitis descitum ad Samnites erat,
Liv. 9, 16; and Flor. 3, 5, 6.— Absol.:cum Fidenae aperte descissent,
Liv. 1, 27; 21, 19; Tac. H. 1, 31; Suet. Caes. 68; Nep. Tim. 3, 1; id. Ham. 2, 2; Front. Strat. 1, 8, 6: Stat. Th. 2, 311 al.—Transf. beyond the political sphere, to depart, deviate, withdraw from a person or thing; to fall off from, be unfaithful to:B.a nobis desciscere quaeres?
Lucr. 1, 104:a se ipse,
Cic. Att. 2, 4, 2:si Cicero a Demosthene paulum in hac parte descivit,
Quint. 9, 4, 146:cur Zeno ab hac antiqua institutione desciverit,
Cic. Fin. 4, 8; so,a pristina causa,
id. Fam. 1, 9, 17 Orell. N. cr.:a veritate,
id. Ac. 2, 15:a natura,
id. Tusc. 3, 2:a disciplina,
Vell. 2, 81:a virtute,
id. 2, 1:a consuetudine parentum,
Plin. Ep. 3, 20, 4 et saep.:a vita,
to separate, sever one's self, Cic. Fin. 3, 18, 61 (opp. manere in vita).— Pass. impers.:praecipiti cursu a virtute descitum, ad vitia transcursum,
Vell. 2, 1.—Stating the terminus, to fall off to, decline to; to degenerate into:ab excitata fortuna ad inclinatam et prope jacentem,
Cic. Fam. 2, 16; cf.:ad saevitiam, ad cupiditatem,
Suet. Dom. 10: in regem (i. e. to degenerate, be transformed ), Flor. 4, 3:in monstrum,
id. 4, 11.—Of subjects not personal:quis ignorat et eloquentiam et ceteras artes descivisse ab ista vetere gloria,
Tac. Or. 28:(vitis) gracili arvo non desciscit,
does not degenerate, Col. 3, 2, 13:semina,
id. 3, 10, 18.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.